*plok* AUW!!
Wel snotver! een stokkie? Stokkie? EEN STOKKIE!!! YES!!!
Eindelijk, ik ook één! Ik heb ‘m inderdaad al van hot naar her zien gaan en vroeg me al af of ik ooit een stokkie toegeworpen zou krijgen. Nou, hebbes dus. Thanks Dion�
Eens kijken, wat zijn de vragen :
1. Wat staat al geruime tijd op stapel maar komt er maar niet van omdat je geen tijd hebt?
Euhm� uitslapen. Sinds Meike deel uitmaakt van ons leven zit dat er voorlopig niet in. Is ook helemaal niet erg. ’n Glimlach van Meike is vele malen beter dan tot 9.30 uur blijven meuren.
Voor de rest heb ik een hekel aan alle doe-het-zelf-klussen in en rond het huis. Niet dat ik daar géén tijd voor heb, ik maak er domweg géén tijd voor 🙂
2. Waar ga je dit jaar allemaal naar toe op vakantie?
We gaan dit jaar drie weken in Nederland op vakantie met m’n schoonouders. De tweede week ga ik met mijn schoonvader en neef naar Zwitserland? Oostenrijk? Italië? Je merkt ’t al, we weten nog niet precies welk land, als het maar een land is waar we in de Europese bergen een flinke bergwandeling kunnen maken. En dan zal het waarschijnlijk een soort van hutten/berghoteltocht worden. Leukleukleuk�
3. Heb je wel eens les gegeven en zo ja waarin dan?
Ja, ik heb les gegeven (en doe dat nog steeds op kleine schaal) aan een groep eindgebruikers. Als applicatiebeheerder ontkom je daar niet aan. Ik moet dus vertellen hoe een softwarepakket werkt, waar men wat moet invullen. Hoe ze rapportages kunnen maken etc. etc. Ik weet wel de allereerste keer (spreekbeurt op school niet meegerekend) dat ik voor een grote groep mensen stond om mijn verhaal te vertellen. Het ging om de allereerste kennismaking van een verkoopmodule aan een groep diehard-gebuikers van het “oude” pakket. Ik liet het toe om tijdens mijn verhaal de mensen vragen te laten stellen over datgene wat zij op het grote scherm achter mij zagen. Ik werd daardoor volledig van mijn verhaal getrokken en werd meegezogen in hun draaikolk van vragen/twijfels/opmerkingen. Ik wilde ze allemaal direct behandelen. Daar werd ik na afloop op gewezen dat ik dat in het vervolg maar niet moet toestaan. Nu vraag ik vooraf in mijn inleidend praatje of zij hun vragen willen onthouden of opschrijven, want ik geef vanzelf wel het moment aan wanneer die vragen gesteld kunnen worden. Misschien worden die vragen wel tijdens mijn praatje wel vanzelf beantwoord.
Maar het blijft elke keer weer spannend.
