Het is stilletjes voorbij gegaan, maar onlangs was Esther jarig en ook een beetje deze weblog. Twee jaar alweer…
In het begin is zo’n weblog nog nieuw, spannend. Je gooit er nog een keer of wat een mooie zelfgemaakte lay-out overheen. Maar langzamerhand komt de klad erin. Nu weet ik wel dat je baas in eigen blog bent en dat je zelf wel uitmaakt wanneer je weer eens iets post. Maar ik weet ook dat als ik op e�n van mijn favriete weblogs klik en men heeft weer niks gepost, dan vindt ik dat toch een beetje jammer…
Het is ook niet dat ik niet op internet te vinden bent, integendeel. Er gaat géén avond voorbij zonder internet. Ik weet niet wat het is. Misschien omdat ik vroeger géén dagboek heb bijgehouden?
Enfin, ik ga nu ook geen beterschap beloven. Julie zien wel.
Wat ik jullie nog wel even wil laten weten is dat we vorige week op de zaak het archief hebben opgeruimd.
Er stond maar lieft 2 ‘kuub’ aan oude computermeuk kostbare schapruimte in beslag te nemen. Alles in twee auto’s gepropt en naar de ROTEB gebracht. Hal 29.
Daar aangekomen moesten we alles in twee kratten gooien en hebben nog heel eventjes naar een oude televisie staan kijken. Een kleuren t.v. eentje van Philips. Met zo’n laatje met van die draaiwieltjes erin.
De chef van Hal 29 zag ons ernaar kijken en zei dat dat kreng niet eens zo oud is. Hij had achter nog veel oudere exemplaren staan, of we even wilde meekomen om te kijken. Dat wilde we wel en zagen dat er nog veel meer oude apparaten stonden. Het leek wel een museum. Dat mensen dat zomaar wegooien, niet te geloven.