Zoals jullie in bovenstaand grafiek kunnen zien (klik erop voor een grotere afbeelding) zijn de bezoekersstatistieken door alle berichtgevingen over Sjaak gestegen! Op 18 augustus jl. in week 34 werd Sjaak opgenomen in het IJsselland Ziekenhuis en we hoefden er niet lang over na te denken dat we graag op onze weblog alle berichten zouden plaatsen om jullie z.s.m. van de juiste informatie te voorzien. Tot nu toe hebben jullie 1.085 keer afzonderlijk de berichten bekeken en hebben jullie 39 keer gereageerd. Sjaak heeft meer dan 100 kaarten gekregen. Genoeg cijfertjes en feitjes.
Eén feit is zeker en dat is dat alles goed gaat met Sjaak! Jullie hartverwarmende, bemoedigende woorden die zijn achtergelaten in de reacties zijn voor zowel Sjaak maar zeker ook voor ons een grote steun geweest!
Het zal jullie niet verbazen dat hij niet is vergeten hoe hij z’n laptop werkt en dat z’n handen jeuken om e.e.a. te gaan regelen. We zullen proberen hem zolang mogelijk in bedwang te houden 🙂
Tot slot wil Sjaak graag nog het woord tot u richten.
Beste familie, vrienden en bekenden,
Het woordje “schrik”of “schrikken” is veruit het meest gebruikte woord als ik de enorme stapel kaarten, brieven, e-mails en reacties op de weblog door mijn handen laat gaan direct na mijn thuiskomst uit het IJssellandziekenhuis op mijn geboortedag.
Die “schrik” zat ons ook goed in de benen toen we op zondag een vriend in IJsselmonde bezochten die even eerder was thuisgekomen na een “bypassoperatie” in het Erasmus MC . Onze fietstocht heen en terug eindigde in een bezoekje aan de huisartsenpost bij het IJssellandziekenhuis. Het vervolg is jullie bekend: directe opname op de hartbewaking. Wat een verblijf op “IJsland” zou moeten worden in de komende dagen werd een opname in “ IJsselland” . Op dat moment een voor ons nog onbegrijpelijke situatie: “nooit last gehad, redelijk wat beweging w.o. mijn jaarlijkse wandel- en klimpassie in de bergen“.Volgende dag spoedcatheterisatie met de slechte uitslag dat een operatie met tenminste 3 omleidingen zeer noodzakelijk was. Dan maar afwachten (met bewegingsbeperking en omhangen met bewakingsapparatuur maar geheel zonder pijn of benauwdheid) op een operatieplekje in het Erasmus MC.Toen na enkele dagen de cardioloog nog eens contact zocht met de hartchirurg van het Erasmus MC kwam alles in een stroomversnelling. Dezelfde dag opname in Erasmus en de volgende dag om 12.00 uur is het chirurgenteam aan de slag gegaan. Een voor Ineke en de kinderen zenuwslopende aangelegenheid met uiteindelijk na 5 uur wachten het verlossende telefoontje van de hartchirurg dat de operatie met 4 omleidingen zonder complicaties is verlopen en werden Ineke en de kinderen uitgenodigd om even aan het bed te komen op de Intensive Care. De volgende morgen zou ik pas ontwaken, hetgeen de betreffende broeder uitlokte te zeggen dat ik het m.b.t. het uitslapen het er van nam. Dan het allereerste herstel. Ik ben sterk onder de indruk gekomen van de kennis en de kunde die door zowel (para)medici, verpleegkundigen aan de dag wordt gelegd in de zo korte herstelperiode en de liefde voor het werk die ik hierbij heb ervaren.
Negen dagen na deze forse operatie stond ik na herstelverpleging in het IJssellandziekenhuis weer met koffertje op de stoep van ons huis. En me zeer goed voelend, dankbaar terugkijkend en positief kijkend naar de toekomst waarbij ik van “harte” zal werken de conditie weer op het oude peil te brengen. En natuurlijk om straks weer alle taken op me te nemen waar ik met heel veel plezier aan werk. Een niet minder belangrijk element om met vertrouwen een dergelijke operatie in te gaan en het werken aan een snel herstel is de support van je omgeving. Ineke, onze kinderen en kleinkinderen hebben hierin een geweldige bijdrage geleverd. Maar ook de enorme hoeveelheid bemoedigingen in de vorm van kaarten, bloemen, e-mails, weblograadplegingen die ik van jullie mocht ontvangen hebben mij zeer getroffen. Heel veel dank hiervoor. Spoedig hoop ik jullie weer te ontmoeten.
Met “hartelijke” groet,
Sjaak
