Vandaag heb ik samen met Karin een spandoek gemaakt voor de thuiskomst van haar vriend 20 november a.s.
Hij is momenteel gelegerd in Irak.
De lettersjablonen van eerder gemaakte spandoeken (o.a. voor een marathonloper in Rotterdam “Dick, schiet op! We willen winkelen.”) lagen nog op de plank en kwamen dus ook nu weer van pas. Karin regelde de spuitbussen en het laken…
We wilden niet een oubollige “Welkom Thuis!”, maar na een paar uur brainstormen kwamen we o.a. met:
Lang in de woestijn, fijn om thuis te zijn!
Met vereende kracht, Sun City klus volbracht!
Maar het werd uiteindelijk:
Na 131 dagen camp Sun City.
Welkom thuis,
Luit Dubbelhuis!
Rijmt lekker, kort en krachtig… (de verf zit nog op m’n vingers)
